Шерағаңның тақиясы...

Шіркін, Шерағаң! Айтқыш еді ғой. 
Бір күні Алматыда тұратын бір жақсы інісіне Астанадан арнайы зерлі тақия алып келіпті. Ол тақияны өзім де көрдім. Барынша зерленген, оюлы тақия. Тым қымбат тұрады-ау?! Сол «жақсы» інісі серілік құрып, шарап ішіп, қыз қуып жүріп, Шерағаңның кигізген қымбат тақиясын жоғалтып алыпты. «Саунаға барып, екі қыздың ортасында демалып едім...» дейді. Осы жағдайды айтқанымда Шерағаңның қылыш қастары қайшыласып, тікенек мұрты тікірейіп кетті. Маған әлгінің телефонын терші деді. Теріп бердім. Сондағы ілезде суырып салып, күркіреп тұрып айтқаны ғой:
– Әй, батырым!
Кез болып екі қызға қапияда,
Ие бола алмай қапсың ғой тақияңа.
Әр жерге тақия тастап кететіндей,
Немене, үйіңде тақия дақұя ма?
Шерағаңның табан астында айтқан тапқыр өлеңіне ішегім қатқанша күліп ем сонда. Сол күндерді енді сағынамыз-ау! Қайран, Шерағам-ай! Жатар жеріңіз торқа болсын!

Темірғали Көпбай